Ποίημα της Λίνας Φωλίνα για τον Δημήτρη Π. Κρανιώτη

Στον Ποιητή - Γιατρό

(Στον Δημήτρη Π. Κρανιώτη)

Ένα ηλιόλουστο μέτωπο, πολυτάλαντο.
Ένας απάνεμος όρμος
που δαμάζεται ανώδυνα
ο ανθρώπινος πόνος.
Χαλαρώνει η δραματική ένταση
και σιωπά η αποδεκατισμένη φωνή.

"Ίχνη", "Πήλινα Πρόσωπα", "Νοητή Γραμμή".
Χάραμα ολόλαμπρο, φλόγα της λάβας, ενεργό.
Περίσσιας σύλληψης η γραφή
της ανθρωπότητας το κλάμα γοερό.
Διαμαρτυρία ελεύθερη, καλλιτεχνική
με τεκμηριωμένη βάση επιστημονική.
Απ' τους ανθούς σου μοσχομύριστη η λεμονιά
της θεραπείας πασχόντων ειδώλων η τροχιά.

Στη θεματολογία σου βουτά η πλήξη
και αναδύεται η έμπνευση.
Τρυπά ύπουλα η ασθένεια
και αποκαλύπτεται η υγιής δράση.
Εισβάλλει η κατάπτωση
και απελευθερώνεται η ανόρθωση.
Κρύβεται η σκληρότητα
και αποφυλακίζεται η τρυφερότητα.

Δροσερό σου το μέτωπο και φιλάνθρωπο
για τον πόνο, νυστέρι
στον χαμένο, το αστέρι.
Χέρι απλώνει η αγάπη σου
στον πολίτη τον άρρωστο,
τον ευαίσθητο, τον ανήσυχο, τον φιλότεχνο.
Τον παγιδευμένο, αδύναμο συνάνθρωπο
τον πλανήτη που καίει, τον άπληστο.

Με τη Λύρα η Σαπφώ δεξιότεχνα,
λυρισμό και αρμονία στο άβατο
συντροφεύει δελφίνια,
τα τραγούδια στα δίχτυα της ποίησης.
Με το φίδι ο Ιπποκράτης
παραπέτασμα αγωνίας στον προθάλαμο
της ζωής το πικρό προστατεύει
προσφορά του το βάλσαμο.

Ευγενείας μεγαλείο γυμνό κριτικό
λεωφόρο με δένδρα οδηγεί πειστικό.
Φιλοτεχνείς χειμαρρώδη λαξευμένη
στο σύμπαν του φωτός την ευθεία.
Προσευχή δημιουργίας ενεργοποιείς
ιλαρή την λαμπρότητα ματωμένη αντλία.

                               ΛΙΝΑ Σ. ΦΩΛΙΝΑ
                          Λογοτέχνις - Φιλόλογος
Μέλος Δ.Σ. Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ.)


ΣΗΜ.: Το ποίημα απήγγειλε η ίδια η ποιήτρια στις 20 Οκτωβρίου 2005 στην αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας στην εκδήλωση παρουσίασης της ποιητικής συλλογής "Νοητή Γραμμή" του Δημήτρη Π. Κρανιώτη