Παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη η ποιητική συλλογή «Ενδόγραμμα» του Λαρισαίου ποιητή Δημήτρη Π. Κρανιώτη, ιατρού ειδικού παθολόγου. 
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2010 στην κατάμεστη αίθουσα του πολυχώρου «Ανατόλια» στο πολυβιβλιοπωλείο «Μαλλιάρης Παιδεία» και διοργανώθηκε από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος, την Ένωση Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας, τον Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας, τον Ιατρικό Σύλλογο Λάρισας και τις εκδόσεις «Μαλλιάρης Παιδεία».
Για το βιβλίο μίλησαν η Αναστασία Γκίτση, θεολόγος, ποιήτρια και ο Αλέξανδρος Γ. Τανασκίδης-Λαμπουσνάκης, δημοσιογράφος, ποιητής. .
Κατά την ομιλία της η Αναστασία Γκίτση ανέφερε: «Ο λόγος του ποιητή είναι λιτός, κοφτός, ακαριαίος, ασθματικός, χωρίς λεκτικές περιπτύξεις και καλολογικές υπερβολές. Η αισθητική των λέξεων αποδεικνύεται γυμνή και αναδεικνύει την απαράμιλλη ομορφιά των εννοιών που προσπαθεί να μεταδώσει το ποίημα. Ολιγόστιχα ποιήματα προκαλούν πολύπτυχες αναγνωστικές επεξηγήσεις. Μια γραφή σχεδόν συνθηματική.
.
Η ποίηση του Δημήτρη Κρανιώτη είναι αποκαλυπτική, δεν επικαλύπτεται από λυρικά παραληρήματα ούτε μπαίνει ο ίδιος σε διαδικασίες υπερθετικών προσπαθειών για να εντυπωσιάσει. Έχει μελετήσει στρατηγικά την πορεία του. Κι όπως αφαιρετικά έχει διαμορφώσει μέσα του μια ουσιαστική θεώρηση των συναισθημάτων, έτσι αφαιρετικά θέλει και να την διατυπώσει, απευθείας και καταιγιστικά, χωρίς μπερδεμένους παράδρομους και πολυσύχναστες ποιητικές μαεστρίες.»
Μιλώντας ο Αλέξανδρος Τανασκίδης τόνισε: «Το «Ενδόγραμμα» αποτελεί μια βαθιά ενδοσκόπηση, αναρρίχηση, αναζήτηση κι ένα λογοτεχνικό κυνήγι των πιο κρυμμένων λέξεων που αναμετρώνται με το θυμικό και το λογικό, είναι η πυξίδα για την πιο εσωτερική αναζήτηση του άρρητου, του μυστήριου, του άφθαρτου, του συγκεκριμένου και σημαντικού και προ πάντων συμπαντικού. Καταφέρνει καίριο πλήγμα στο συνειδητό, στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο και μεταφέρει με τον πιο πλήρη τρόπο την ουσία, μέσα από έναν πλούτο λέξεων, ελληνικών, καθαρών και άρτιων.
Το «Ενδόγραμμα» με χειρουργική λιτότητα και ευλαβική λακωνικότητα, περνάει άμεσα το μήνυμα στον δέκτη, με τέτοια πειθώ που δεν χωρά αμφισβήτηση ούτε σε μία λέξη. Μικρά, λιτά, περιεκτικά ποιήματα, σχεδόν χαϊκού, καθώς μετρημένες μεν οι λέξεις, αλλά πολλαπλά δε τα μηνύματα και οι όψεις ανάγνωσής τους, προσφέρουν την απάντηση μέχρι την τελεία.
Όπως κι ο Τσαρλς Σίμικ, δύσκολα κι ο Δημήτρης Κρανιώτης κατατάσσεται στην ποίηση. Ρεαλιστής, ίσως και σουρεαλιστής. Η πολυπρισματική ποίηση του Δημήτρη Κρανιώτη στιλβώνει τα συναισθήματα. Η κυκλικότητα της γραφής του ποιητή, προσομοιάζει στην κυκλικότητα του Λόρκα, επιτυγχάνοντας να κρατά σε αμείωτο ενδιαφέρον το μάτι του αναγνώστη στον στόχο.
Πιστεύω ότι ο Δημήτρης Κρανιώτης, διαθέτει σίγουρα μια σεμνή διπλωματία στα θέματα της ποιητικής έκφρασης. Ομιλεί αβίαστα, με πλούτο λέξεων και με απέριττη αισθητική πειστικότητα. Η ευαισθησία και η έμπνευσή του δεν χάνουν ούτε ελάχιστο ποσοστό στην έκφρασή τους. Λίγες φορές συμβαίνει αυτό στην ποίηση, δηλαδή να ισούται το αίσθημα με την έκφρασή του.»
Σχόλια