της Δήμητρας Μπαρδάνη
Είχα την τύχη να γνωρίσω τον ποιητή Δημήτρη Π. Κρανιώτη από τα ποιητικά γεννοφάσκια του! Τέλειωνε το σχολειό και άνοιγε τα φοιτητικά του φτερά, έγινε καλός γιατρός και ανοίγοντας τα ποιητικά του φτερά, έγινε καλός ποιητής με ελλαδικές και παγκόσμιες αναγνωρίσεις!
Εγώ πρωτοέκανα κριτική στα «Ιχνη», εγώ και στα «Πήλινα πρόσωπα» - 1985 η πρώτη ποιητική συλλογή, 1992 η δεύτερη, στην «Ελευθερία», όπου τότε δημοσιογραφούσα. Ηταν ήδη φτασμένος ο ποιητικός του λόγος και η δημιουργική του δύναμη από τότε! Τώρα, με τη «Νοητή Γραμμή» ο Δημήτρης επιβεβαιώνει την έκφραση του πατέρα μου: «Από μικρό δείχνει...»!
Ο Δημήτρης ξέρει να χειρίζεται το λόγο, ξέρει να σέβεται την ελληνική γλώσσα και αποφεύγει τη φλυαρία. Σαν τέλεια, παλιά υφάντρα, υφαίνει εικόνες φυσικές κι ανθρώπινες που ταιριάζουν στον καθένα μας, μιλούν μέσα μας και εκεί είναι η δύναμή του: διαβάζουμε τη σοβαρή ποίησή του και δεν μας αφήνει να την αφήσουμε, να κλείσουμε το βιβλίο!
Ο ποιητής πέτυχε όταν ο αναγνώστης τελειώνει την ανάγνωση και δεν κλείνει το βιβλίο, αλλά ψαχουλεύει, ξαναδιαβάζει... Μέσα στα ποιήματά του μας δίνει εικόνες καθημερινές, εικόνες προσωπικές της χαράς που πέρασε, της λύπης που φώλιασε, της ελπίδας που ταΐζει τη φλόγα στην άλλη άκρη της γαλαρίας.
Και είναι εκεί ο ποιητής να θυμίσει στον καθένα μας την προσωπική ευθύνη, την προσωπική επιθυμία, την προσωπική χαρά ή πίκρα, με μια λέξη τη ζωή μας! «Προσπαθώντας να βάλω σε μια σειρά τις αντιρρήσεις μου, σκόνταψα στα «δεν» της υποκρισίας των άλλων, στα πρέπει της κοινωνίας του σήμερα». Ναι, Δημήτρη, αυτοί είμαστε, κι έχεις δίκιο να επαναστατείς πάνω στο ποιητικό σου χαρτί!
Κι αλλού: «οι πέτρες της αυλής μας έλιωσαν, και γίνανε ποτάμι, που έλουσε τ΄ όνειρό μας μια βραδιά που ΄μασταν πλάι – πλάι. Ναι, νίκησε το πάθος μας να πιούμε απ΄ το φεγγάρι». Ναι, Δημήτρη, ο έρωτας λιώνει και τις πέτρες κι εσύ έχεις το χάρισμα να μας το πεις με ποίημα!
Εύχομαι στον ποιητή να μείνει καλός ποιητής, όπως ήταν κι όπως είναι τώρα και να μας χαρίζει την ομορφιά και το συμβολισμό στους στίχους του, όπως αυτός ξέρει να το κάνει μοναδικά!
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΡΔΑΝΗ
Λογοτέχνις
Πρόεδρος Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παραπάνω βιβλιοκριτική δημοσιεύθηκε στην καθημερινή εφημερίδα της Λάρισας "Ελευθερία".
Είχα την τύχη να γνωρίσω τον ποιητή Δημήτρη Π. Κρανιώτη από τα ποιητικά γεννοφάσκια του! Τέλειωνε το σχολειό και άνοιγε τα φοιτητικά του φτερά, έγινε καλός γιατρός και ανοίγοντας τα ποιητικά του φτερά, έγινε καλός ποιητής με ελλαδικές και παγκόσμιες αναγνωρίσεις!
Εγώ πρωτοέκανα κριτική στα «Ιχνη», εγώ και στα «Πήλινα πρόσωπα» - 1985 η πρώτη ποιητική συλλογή, 1992 η δεύτερη, στην «Ελευθερία», όπου τότε δημοσιογραφούσα. Ηταν ήδη φτασμένος ο ποιητικός του λόγος και η δημιουργική του δύναμη από τότε! Τώρα, με τη «Νοητή Γραμμή» ο Δημήτρης επιβεβαιώνει την έκφραση του πατέρα μου: «Από μικρό δείχνει...»!
Ο Δημήτρης ξέρει να χειρίζεται το λόγο, ξέρει να σέβεται την ελληνική γλώσσα και αποφεύγει τη φλυαρία. Σαν τέλεια, παλιά υφάντρα, υφαίνει εικόνες φυσικές κι ανθρώπινες που ταιριάζουν στον καθένα μας, μιλούν μέσα μας και εκεί είναι η δύναμή του: διαβάζουμε τη σοβαρή ποίησή του και δεν μας αφήνει να την αφήσουμε, να κλείσουμε το βιβλίο!
Ο ποιητής πέτυχε όταν ο αναγνώστης τελειώνει την ανάγνωση και δεν κλείνει το βιβλίο, αλλά ψαχουλεύει, ξαναδιαβάζει... Μέσα στα ποιήματά του μας δίνει εικόνες καθημερινές, εικόνες προσωπικές της χαράς που πέρασε, της λύπης που φώλιασε, της ελπίδας που ταΐζει τη φλόγα στην άλλη άκρη της γαλαρίας.
Και είναι εκεί ο ποιητής να θυμίσει στον καθένα μας την προσωπική ευθύνη, την προσωπική επιθυμία, την προσωπική χαρά ή πίκρα, με μια λέξη τη ζωή μας! «Προσπαθώντας να βάλω σε μια σειρά τις αντιρρήσεις μου, σκόνταψα στα «δεν» της υποκρισίας των άλλων, στα πρέπει της κοινωνίας του σήμερα». Ναι, Δημήτρη, αυτοί είμαστε, κι έχεις δίκιο να επαναστατείς πάνω στο ποιητικό σου χαρτί!
Κι αλλού: «οι πέτρες της αυλής μας έλιωσαν, και γίνανε ποτάμι, που έλουσε τ΄ όνειρό μας μια βραδιά που ΄μασταν πλάι – πλάι. Ναι, νίκησε το πάθος μας να πιούμε απ΄ το φεγγάρι». Ναι, Δημήτρη, ο έρωτας λιώνει και τις πέτρες κι εσύ έχεις το χάρισμα να μας το πεις με ποίημα!
Εύχομαι στον ποιητή να μείνει καλός ποιητής, όπως ήταν κι όπως είναι τώρα και να μας χαρίζει την ομορφιά και το συμβολισμό στους στίχους του, όπως αυτός ξέρει να το κάνει μοναδικά!
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΠΑΡΔΑΝΗ
Λογοτέχνις
Πρόεδρος Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας (Ε.ΛΟ.ΣΥ.Λ.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παραπάνω βιβλιοκριτική δημοσιεύθηκε στην καθημερινή εφημερίδα της Λάρισας "Ελευθερία".
Σχόλια